عکس فوق العاده ای است. من قبلا چنین عکسی از یک گربه! گرفته بودم، ولی این یکی خیلی جالبتره.
تشنه آب
۱
بایگانی ماهیانه: بهمن ۱۳۸۷
دقیقه ۹۰
کاش این دقیقه نود نمی بود، نخبگان مملکت ما هم در دقیقه ۹۰ و حتی وقتهای تلف شده کارشان را انجام می دهند. یاد شعری افتادم:
کدخدای ده که مرغابی بُوَد وای بر آن مردم عادی بُوَد
یا
کد خدای ده که مرغابی بود اندر آن وادی چه غوغایی بود!
یا
کدخدای ده که مرغابی بود بر سر آن ده چه رسوایی بود؟
گفته بودند فقط یک هفته… فردا دومین هفته ای است که تمام می شود ولی هنوز معلوم نیست که سوت پایان نواخته شود.
وقتی خودپرداز جوگیر می شود
امروز یک اتفاق بسیار نادر افتاد که مجبور شدم در موردش بنویسم…
یک چک ۶ میلیون تومانی برای رهن منزل داده بودم که باید حسابم را پر می کردم! باید در حساب جام بانک ملت ام، مبلغ ۵.۸ میلیون واریز می کردم. ۲.۹ میلیون از بانک تجارت، ۲.۹ میلیون از بانک صادرات. ضمن اینکه حساب بانک ملتم کارتی نبود و امروز هم که تعطیل بود. پیش خودم فکر می کردم فردا صبح تا ظهر علاف جمع و جور کردن پولها برای واریز به حساب جام هستم، به این ترتیب که باید یک بار به بانک تجارت بروم و چک بین بانکی بگیرم و یک بار هم در بانک صادرات همین کار را تکرار کنم. در نهایت هم به بانک ملت بروم و چکها را تحویل بدهم. اما اون اتفاق عجیب:
همسرم یک کارت بانک ملت داشت. گفتم شاید بشود با این کارت همه ی کارها را انجام داد و در عین ناباوری، همین شد!!! اول امتحانی مبلغ ۱ میلیون از حساب بانک صادرات به کارت ملت ریختم و سپس از کارت ملت به حساب جام که اصلا کارتی نبود ولی شد! فکر کردم سقف انتقال هنوز همان ۱ میلیون تومان است، اما نبود و توانستم ۱.۹ میلیون تومان دیگر هم به این شکل انتقال دهم. تا اینجاش کلی عجیب (یا سورپرایز) بود ولی عجیب ترین نکته داستان در مورد کارت تجارت بود. بانک تجارت که بنده اعتقاد دارم مزخرف ترین بانک جهان سوم است، تا همین چند هفته پیش قابلیت انتقال شتابی را نداشت. یک چیزهایی از اخبار شنیده بودم که بانک تجارت هم بالاخره کوتاه آمده و این قابلیت را راه اندازی کرده… با یک بار انتقال موفق شدم ۲.۹ میلیون را از کارت تجارت به کارت ملت انتقال دهم. شگفتی وقتی به اوج رسید که توانستم این مبلغ را هم به حساب بدون کارت جام انتقال دهم! یعنی در کل توانستم ۵.۸ میلیون تومان در چند دقیقه به حساب جام بانک ملت انتقال دهم. هنوز هم باورم نمیشه. اصلا چطور شده که سقف انتقال شتابی از ۱ میلیون شده ۶ میلیون یا بیشتر، من که نفهمیدم. فکر کنم خودپرداز جوگیر شده بود. شما چی فکر می کنین؟
تهران در یک روز تمیز
دیروز (چهارشنبه ۲۳ بهمن ۸۷)، پس از بارش تقریبا شدید رحمت الهی و وزش بادهایی از نوع ریاح (تفسیر که نخوندیدن!) هوای تهران به شدت پاک و جلوه شهر به غایت زیبا شد. کوههایی که به ندرت چشممان به جمالشان روشن می شود و مناظری که به زحمت می توان در روزهای عادی دید، به خوبی نمایان بودند. برای اولین بار بود که مناره های حرم امام خمینی (ره) را از طبقه پنجم (یا به عبارتی هشتم نهم!) دانشکده فنی دانشگاه تربیت مدرس دیدیم و هواپیمایی را تا نشستن در باند فرودگاه رصد کردیم.
۳۴ عکس از زاویه های مختلف از شهر گرفتم، که از این تعداد ۱۷ تایش را در فلیکر آپلود کردم، با توجه به اینکه خیلی ها به فلیکر دسترسی ندارند، تعدادی از زیباترین عکسها را در اینجا قرار می دهم (عکسها با استفاده از موبایل n95 در حالت تنظیم برای مناظر دور (landscape) گرفته شده است که البته به نظر می رسد تنظیم خوبی نبوده و همان حالت خودکار تصاویر بهتری تولید می کند!)
این عکس رو گمونم از داخل اتاق آقای دکتر کبیر گرفتم (با تشکر)…
شاید بهترین عکسی که از تهران گرفته ام!
تهران در یک روز تمیز، پس از باران
برج میلاد پس از باران
این هم تصویری که در حالت عادی از برج میلاد می بینیم! در همان روز البته قبل از باران. هر چند بخشی از آلودگی متعلق به مه است ولی کم هم پیش نمی آید که برج میلاد را مثل این عکس ببینیم!
برج میلاد قبل از باران!
برای دیدن عکسها در اندازه یک کم بزرگتر روی آنها کلیک کنید و برای دیدن عکسهای خیلی بزرگتر به فلیکر بخش حسین خسروی مراجعه فرمایید!
۲۲ بهمن ۱۳۸۷، جشن سی امین سالگرد انقلاب
هر چند تهران معایب زیادی دارد، لیکن لااقل یک مزیت هم دارد که سالی یک بار آن هم در ۲۲ بهمن اتفاق می افتد!
سیل جمعیت انسانهایی که برای برگزاری باشکوه جشن انقلاب هر ساله در ۲۲ بهمن ماه به میدان آزادی سرازیر می شوند و اتفاقات زیبایی که در این روز می افتد. حجم زیاد خبرنگاران که از شدت زیاد بودن کسی به آنها محل نمی دهد! برنامه های متعددی که برای کودکان و جوانان اجرا می شود.ایستگاههای صلواتی که آش و کیک و چای و آبمیوه می دهند. دوقلوهایی که با کالسکه های بامزه به راهپیمایی آمده اند. آدمکهای عجیب و غریب، شعرهایی که توسط یک جمعیت وحشتناک از دانش آموزان اجرا می شود؛ مثل این یکی که توسط ۲۲ هزار دانش آموز اجرا شد و خیلی هم هماهنگ بود:
[youtube wps7_hvCjXM]
اگر فیلم دیده نمی شود، روی لینک زیر کلیک کنید
فیلم سرود ۲۲ هزار نفری در ۳۰ امین سالگرد انقلاب
امسال هم مثل هر سال رفتم ولی این بار با دوربین فیلمبرداری دیجیتال (یا همان هندی کم) که تابستان خریدم. بگذارید یک کم هم تبلیغ دوربین رو بکنم.
مدل: سونی DCR-SR46
مشخصات: ۴۰ گیگابایت حافظه داخلی که شما را برای همیشه از شر نوارهای mini DV و CD و DVD خلاص می کند، ۴۰x بزرگنمایی نوری (یا همان زوم اپتیکال)، کیفیت DVD، قابلیت فیلمبرداری مداوم حدود ۸۰ الی ۱۰۰ دقیقه که البته با خرید یک باتری ۸۰ هزارتومانی تا ۱۰ ساعت می توانید فیلمبرداری مداوم کنید! کیفیت فوق العاده در روز و شب. صفحه تماس لمسی، جلوه های ویژه متعدد. قابلیت اتصال به کامپیوتر از طریق usb و بدون نیاز به درایور، امکان افزودن کارت حافظه. قیمت در زمان خرید: فکر کنم ۴۸۰ هزارتومان
به هر حال فیلم بالایی و دو تا فیلم زیر را با این دوربین گرفته ام، هر چند هنگام آپلود در Youtube کیفیت آنها به شدت پایین آمد ولی خوب شما فرض کنید کیفیت خیلی بهتر از اینیه که دارید می بینید. (امیدوارم شرکت سونی این تبلیغ رو ببینه!)
فیلمی از چتربازان که نمایش فوق العاده ای در میدان آزادی اجرا کردند. این فیلم را از فاصله دور، جایی که چتربازها در اندازه یک کبوتر بودند گرفته ام و با توجه به بزرگنمایی زیاد، لرزشهایی دارد ولی دیدنی است.
[youtube m1_EvYgMCdg]
اگر فیلم دیده نمی شود، روی لینک زیر کلیک کنید
فیلم دیگری از حضور مردم و ماهواره امید! در ۲۲ بهمن ۸۷ در میدان آزادی تهران (هنوز آپلود نشده!)
پس از تحریر: آخرش هم آپلود نشد که نشد. پس به جاش این عکس رو ببینید، مفهوم رو می رسونه! اندازه عکس بزرگتره، کلیک کنید تا بزرگشو ببینید.
پس از پس از تحریر!: بالاخره آپلود شد:
[youtube 9uiPHD1anwg]
اگر فیلم دیده نمی شود، روی لینک زیر کلیک کنید
حضور پرشکوه مردم و ماهواره امید! در راهپیمایی ۲۲ بهمن