کاش این دقیقه نود نمی بود، نخبگان مملکت ما هم در دقیقه ۹۰ و حتی وقتهای تلف شده کارشان را انجام می دهند. یاد شعری افتادم:
کدخدای ده که مرغابی بُوَد وای بر آن مردم عادی بُوَد
یا
کد خدای ده که مرغابی بود اندر آن وادی چه غوغایی بود!
یا
کدخدای ده که مرغابی بود بر سر آن ده چه رسوایی بود؟
گفته بودند فقط یک هفته… فردا دومین هفته ای است که تمام می شود ولی هنوز معلوم نیست که سوت پایان نواخته شود.
