انتخابات ۱۴۰۰ دارد به روزهای پایانی خودش می رسد و ملت ایران در آستانه یک انتخاب بزرگ و پیچ تاریخی هستند.

برخی دوستان هنوز بین کاندیداهای ۷ گانه تردید دارند. این موضوع در سطح جامعه هم هست و خیلی از افراد به تصمیم نهایی نرسیده اند. بنده تحلیل خودم را در مورد نامزدهای محترم ارائه می کنم، شاید به کارتان بیاید. خوشحال می شوم تحلیل شما را هم در بخش نظرات داشته باشم.

از نظر من آقایان همتی و مهرعلیزاده ادامه دولت فعلی هستند و کارنامه این دولت هم برای همگان روشن است. معطل کردن کشور برای برجامهای ۲ و ۳ و تداوم تورمهای وحشتناک و توزیع بیشتر فقر.

آقای رضایی به دلایلی که ترجیح می دهم ذکر نکنم اصلا و ابدا برای ریاست جمهوری مناسب نیست.

آقای زاکانی یک بسیجی مخلص و پاکدست است ولی از نظر برنامه و توان اداره ی کشور خیلی قوی نیست. ضمن اینکه بر مبنای نظرسنجی ایسپا (۲۰ خرداد) کمترین آرا را در بین تمام نامزدها دارد.

دو بزگوار دیگر یعنی آقایان جلیلی و قاضی زاده هاشمی، برنامه های مدونی دارند که شاید نسبت به حاج آقای رئیسی از این نظر برتری داشته باشند ولی چند نقطه ضعف دارند که آنها را از اولویت خارج می کند:

۱. تجربه کار اجرایی قوی ندارند و شبیه هندوانه سربسته هستند. بعد از ۴۲ سال به این نتیجه رسیده ایم که ریاست جمهوری جای سعی و خطا نیست. به نظرم رهبری هم با کلید واژه کارنامه روی همین موضوع تاکید داشتند.

۲. توان مدیریتی آنها در حد و اندازه آقای رئیسی نیست. رئیس جمهور باید مدیر خوبی باشد نه اقتصاددان خوب یا حقوقدان خوب. مدیریت هم بیش از آنکه با درس خواندن حاصل شود، با تجربه حاصل می شود. کشور فقط مشکلات اقتصادی ندارد، فرهنگ، سیاست داخلی و خارجی و موضوعات متنوع اجتماعی هم باید مدیریت شود.

۳. این دو نفر توانایی تیم سازی قوی ندارند. آقای رئیسی با ارتباطات وسیعی که در بخشهای مختلف مدیریتی کشور پیدا کرده است، به خوبی می تواند تیم سازی کند. این را در آستان قدس (که آن زمان تجربه کمتری هم داشتند) به خوبی نشان دادند. استفاده حداکثری از نظرات نخبگان و اعتقاد واقعی به شایسته سالاری سبب تحولات گسترده ای در آستان قدس و قوه قضاییه شد که احتمالا می دانید.

۴. این دو بزرگوار به دلیل عدم وجود کارنامه قابل ارزیابی در حوزه های اجرایی، معلوم نیست بتوانند از عهده مبارزه با ریشه های فساد به خوبی برآیند و نیز در تشکیل کابینه ممکن است گرفتار تعارفات حزبی و سیاسی شوند. در حالیکه آقای رئیسی نشان داده که اهل تعارف نیست و در ارتباط با فساد هم از دانه درشتها ابایی ندارد. در زمینه تشکیل کابینه هم اولا با ارتباطات گسترده ای که دارد گزینه های زیادی داشته و ثانیا به دلیل وجهه و جایگاه اجتماعی که دارد مدیریت بهتری بر کابینه خواهد داشت.

۵. نکته پایانی اینکه اگر آقای رئیسی انتخاب شود می تواند از توانایی سایر نامزدها استفاده کند ولی برعکس آن اتفاق نخواهد افتاد.

بالاخره فرایند احراز صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری ۱۴۰۰ تمام شد و دو روز قبل، وزارت کشور اسامی نهایی نامزدهای تأییدصلاحیت‌شده انتخابات ریاست‌جمهوری را به شرح زیر اعلام کرد:

 1 ـ سعید جلیلی ۲ ـ محسن رضایی میرقائد ۳ ـ سیدابراهیم رئیس‌الساداتی مشهور به رئیسی ۴ ـ علیرضا زاکانی ۵ ـ سیدامیرحسین قاضی‌زاده هاشمی ۶ ـ محسن مهرعلی‌زاده ۷ ـ عبدالناصر همتی

امسال هم مانند دوره های گذشته، چهره های مشهوری بودند که صلاحیتشان احراز نشد. خوشبختانه اکثریت این بزرگوران مثل آقای لاریجانی، جهانگیری، ضرغامی، سعید محمد و آقای هاشمی متانت به خرج دادند و طی نامه هایی ضمن تمکین به تصمیم شورای نگهبان، از مردم خواستند در انتخابات شرکت کنند. برخی هم مثل احمدی نژاد بر طبل ناسازگاری کوفتند که امیدوارم با هوشیاری مردم، آتش فتنه ی جدیدی روشن نشود.

و اما بعد! از بین این ۷ نامزد تایید شده، به کدام یک رای خواهید داد؟