امشب، یکی از همکاران عزیز به شب نشینی ما آمد. گفت عاشورا به ده ملا رفته بودم، آنجا سر سفره امام حسین (ع) متوجه شدم تعدادی دانشجو از دانشگاه صنعتی کنارم نشسته اند. طبق معمول داشتند بد و بیراه به اساتیدشان می گفتند. خوب که گوش کردم، فهمیدم برقی و مکاترونیکی هستند. چندی که گذشت نوبت شما شد و شروع کردند به تعریف و تمجید … چه تعریفهایی!

آن دانشجوی عزیز، از بدگویی دوستانش از اساتید ناراحت شده بود و برایم نظر فرستاده بود که اینها پیش رویتان اینگونه اند و در غیاب شما آنگونه. اینجا با القاب قشنگ صدایتان می کنند و آنجا با فحشهای ناپسند. منظور اینکه حواستان باشد…

این رفتار دانشجویان متاسفانه طبیعی شده است تا آنجا که اگر پشت سر معلمی تعریفش را بکنند جای تعجب دارد. دلیلش هم واضح است، هم ما معلمان و هم دانشجویان از اخلاق اسلامی فاصله گرفته ایم. اصلا بسیاری از ما اخلاق اسلامی را نمی دانیم. نمی دانیم که احترام چند نفر واجب است: پدر و مادر، بزرگسالان و معلم. نمی دانیم که معلم بر شاگردانش حقوقی دارد! و برعکس

من از این رفتار ناراحت نمی شوم، لیکن شما دانشجوی عزیز که باید دلت برای خودت بسوزد یا نه؟ هر عملی، یک باطنی دارد که امثال من و شما نمی بینیم ولی صاحبدلانی مثل شیخ رجبعلی خیاط، آیت الله بهجت می بینند. باطن بدحجابی آتشی است که از محل موهای زن بدحجاب تمام بدنش را فرا می گیرد. باطن نماز خوب، نور است که اطراف بدن نمازگزار را فرا می گیرد. (کتاب کیمیای محبت را بخوانید). باطن غیبت هم خوردن گوشت فرد غیبت شونده است در حالی که او مرده! تصورش هم وحشتناک است. دوستان عزیز، دانشگاه می آییم که مطلبی یاد بگیریم نه اینکه درسی را پاس کنیم. سخت گیری لازم است. این را خود شما دو سال دیگر که فارغ التحصیل شوید متوجه می شوید.

بد نیست در پایان برخی از حقوق معلم بر دانشجو را هم بیان کنیم:

از حقوق استاد بر شاگرد این است که : زیاد از او سؤال نکند. اگر کسى سؤال کرد، او پیش از استاد جواب نگوید. اگر استاد رویش را برگرداند، وى پافشارى و سماجت نکند. اگر استاد حالش مناسب نیست، دست به دامن او نگردد. با دستش به سوى او اشاره نکند. با گوشه چشم به او نگاه نکند. در محضر استاد با دیگران گفتگو و مشورت ننماید. از استاد عیبجویى نکند. نزد استاد نگوید: فلانى بر خلاف گفته شما چنین گفت . اسرار او را فاش ننماید. در محضرش غیبت نکند. هم در حضور وهم در غیاب، حافظ او باشد. غیر از سلامى که به جمع مى کند، تحیتى مخصوص خدمت استاد عرضه بدارد…. (کتاب آیین بندگی)

البته استاد هم در مقابل وظایفی دارد مثل اینکه اسامی شاگردان را بداند، با هر کدام به میزان فهمش پاسخ دهد، لباس آراسته بپوشد، به شاگردان سلام کند، با یاد خدا و دعا برای شاگردان کلاس را شروع کند و …