گفت: روزی به عیادت بیماری رفتم، نگاه کردم اجلش نزدیک بود. کلمه ی شهادت بر او عرضه کردم، نگفت. هر چند کوشیدم به‌جای کلمه شهادت، می‌گـفت: «ده، یـازده». پافشاری می‌کردم، در من نگریست و گفت: ای شیخ! روبه‌روی من‌کوهی آتشین است، هر وقت قصد می کنم تا تشهد بگویم آتش قصد من می‌کند.
مالک گفت: بعدها از مردم شنیدم که پیشه ی وی رباخواری بوده است و مال به ربا می داده و سود می خورده است.
منبع: تذکره الاولیاء؛ در احوالات مالک دینار
