پس از خداحافظی با تهران، باید با مشهد هم خداحافظی کنیم. اگر کسی نداند فکر می کند من چقدر مایه دارم که هم در تهران خانه داشته ام، هم در مشهد و هم در شاهرود! کاش یکی از این خانه ها از آن خودم بود.
بگذرم، اینجا مشهد است و این آخرین استفاده من از اینترنت ADSL بیچاره ام است که سه ماه کامل دیگر شارژ دارد و من حیفم آمد که در این آخرین روز، از آن استفاده نکنم. الان داریم اثاث منزل مشهد را بسته بندی می کنیم که فردا با خاور به شاهرود ببریم… به قول دوستی، خدا آخر و عاقبتمون رو یکی کنه!
هورا!!! این یکصد و یکمین پست من در این وبلاگ است!