سیاست های رسانه های آمریکایی – طنز

مردی دارد در پارک مرکزی شهر نیویورک قدم میزند که ناگهان میبیند سگی به دختر بچه ای حمله کرده است. مرد به طرف آنها می دود و با سگ درگیر می شود . سرانجام سگ را می کشد و زندگی دختربچه را نجات می دهد. پلیسی که صحنه را  دیده بود به سمت آنها می آید و می گوید: «تو یک قهرمانی.»

فردا در روزنامه ها می نویسند: “یک نیویورکی شجاع، جان دختر بچه ای را نجات داد.”

آن مرد میگوید: اما من نیویورکی نیستم.

پس روزنامه های صبح مینویسند: “آمریکایی شجاع جان دختر بچه ای را نجات داد.”

آن مرد دوباره میگوید: «اما من آمریکایی نیستم.»

«خوب، پس تو اهل کجا هستی؟»

«من ایرانی هستم!»

فردای آنروز روزنامه ها اینگونه می نویسند: «یک تندروی مسلمان، سگ بی گناه آمریکایی را کشت!»

Share

جشنواره رسانه های دیجیتال، کپه استعداد!

می دونی فرق ما با ژاپنی ها چیه؟ اینه که اونجا ۱۰% آدماش باهوشند و ۹۰ درصدشون معمولی، لیکن همون ۱۰% زمام امور رو در دست دارند. اینجا توی ایران، ۹۰% باهوشند و ۱۰% خنگ و بازهم همون ۱۰% دومی زمام را به عهده دارند!

این البته یه جکه که زیاد هم بی ربط نیست. از روی کنجکاوی رفتم پرشیانگار نقره ای رو توی جشنواره رسانه های دیجیتال ثبت نام کنم، گفتند باید اول خود نرم افزار ثبت بشه. مدتی پیش در شورای عالی انفورماتیک این کار را کرده بودم (shci.ir) ولی گفتند باید در یک جای دیگر ثبت بشه (softreg.ir)! رفتم اونجا دیدم باید یک نرم افزار رایگان! رو دانلود کنیم و با استفاده از اون نرم افزار خودمون رو ثبت کنیم. خوب این کار را هم کردم. لطفا ببینید و به معنی واقعی مثل زیر پی ببرید:

کدخدای ده که مرغابی بود    اندر آن وادی چه غوغایی بود

شاید شما هم بدانید که این مشکل ناشی از این است که برنامه به صورت یونیکد نوشته نشده و باید تنظیمات زبان سیستم عامل را به هم بریزیم که نرم افزار ثبت نرم افزار درست کار کنه. آدم لذت می بره این هم استعداد رو یکجا جمع می بینه! کلا منصرف شده و از این که مطلبی برای به روز رسانی وبلاگم پیدا شد خوشحال…

Share