دیروز داستان شیرینی از ماجرای دفن مادر حضرت امیرالمومنین علیهم السلام از زبان حجت الاسلام عالی (در سی دی!) شنیدم که فکر می کنم برای همه عبرت آموز و شنیدنی است. به کمک نرم افزار جامع الاحادیث جستجو کردم و یک منبع فارسی آن را یافتم. البته اصل داستان در کتاب کافی شریف هم آمده است. خواستم این روایت را در نرم افزار حدیثی بینات اضافه کنم که به دلیل طولانی بودن ممکن نشد:
یک روز پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته بود که علی علیه السلام با چشم گریان نزد وی آمد. پیامبر صلی الله علیه و آله از علی علیه السلام پرسید:
چرا میگریی؟
علی علیه السلام گفت: مادرم فاطمه جان سپرد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: مادر من نیز بود.
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم شخصا تجهیز او را به عهده گرفت و در پیراهن خویش او را کفن نمود، و آن هنگام که کندن قبر از حد زانو گذشت و یا به اندازه لحد رسید، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم با دست مبارک خود خاک را از قبر برداشت، سپس لحظاتی در قبر خوابید و گفت: ای پروردگاری که همیشه زندهای و زندگان را می‌میرانی و مردگان را زنده میکنی، به حق محمد پیامبرت و پیامبران پیش از من، مادرم فاطمه بنت اسد را بیامرز و حجّتش را بر وی تلقین نما و قبرش را بر او وسعت ببخش، زیرا تو ای خدای من بخشندهترین آمرزندگانی در آن حال او را به عقاید حقه تلقین نموده و مرتبا میفرمود: فرزندت، فرزندت! نه جعفر و نه عقیل! حاضران عرض کردند: یا رسول اللَّه در باره فاطمه مادر علی علیه السّلام عملی را انجام دادی که در باره دیگران انجام نداده بودی، او را در پیراهنت کفن نمودی و پیش از دفن در آرامگاه او خوابیدی و در حین تلقین به او میگفتی: فرزندت، فرزندت، نه جعفر و نه عقیل، علت این عمل چه بود؟
فرمود: روزی از روزها، در باره ورود مردم به قیامت که همگی عریان و پابرهنه میروند صحبت میکردم، فاطمه بنت اسد از شنیدن این سخن، متأثر گردید و گفت: وای بر سرافکندگی آن روز! من به او وعده دادم که در پیراهن خودم، تو را کفن خواهم کرد، تا برهنه به قیامت وارد نشوی و در قبر او خوابیدم، تا از فشار قبر، در امان باشد و علّت این که به او میگفتم فرزندت، فرزندت، این بود که فرشتگان [نکیر و منکر] بر او وارد شدند و از او پرسیدند، خدایت کیست؟ گفت: خدای متعال پروردگار من است، پرسیدند پیامبرت کیست؟ گفت: محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم پرسیدند امامت کیست؟ در جواب ماند و من به او گفتم: فرزندت فرزندت، یعنی امام و پیشوای تو فرزندت علی علیه السّلام است نه عقیل و نه جعفر.
منبع: آینه یقین، ترجمه کشف الیقین ص ۲۳۵ و منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعه)، ج ۲۴، ص: ۴۳۹
خداوند هنگام ورود به قبر، اهل بیت را به فریاد ما برساند انشاءالله.
