باده بده ساقیا ، ولى ز خُم غدیر *** چنگ بزن مطربا ، ولى به یاد امیر

تو نیز اى چرخ پیر ، بیا ز بالا به زیر *** داد مسرت ستان ، ساغر عشرت بگیر
—————————————————————————

بلبل نطقم چنان، قافیه پرداز شد *** که زهره در آسمان ، به نغمه دمساز شد

محیط کون و مکان ، دایره ساز شد *** سرور روحانیون هو العلى الکبیر
—————————————————————————

نسیم رحمت وزید ، دهر کهن شد جوان *** نهال حکمت دمید ، پر ز گل و ارغوان

مسند حشمت رسید ، به خسرو خسروان *** حجاب ظلمت درید ، ز آفتاب منیر
—————————————————————————

وادی خمّ غدیر منطقه نور شد *** یا زِ کفِ عقل پیر تجلّی طور شد

یا که بیانی خطیر ز سرّ مستور شد *** یا شده در یک سریر قران شاه و وزیر
—————————————————————————

شاهد بزم ازل شمع دل جمع شد *** تا افق لم یزل روشن از آن شمع شد

ظلمت دیو و دغل ز پرتوش قمع شد *** چه شاه کیوان محل شد به فراز سریر
—————————————————————————

چون به سر دست شاه شیر خدا شد بلند *** به تارک مهر و ماه ظل عنایت فکند

به شوکت فر و جاه به طالعی ارجمند *** شاه ولایت پناه به امر حق شد امیر
—————————————————————————

مژده که شد میر عشق وزیر عقل نخست *** به همّت پیر عشق اساس وحدت درست

به آب شمشیر عشق نقش دوئیّت بشست *** به زیر زنجیر عشق شیر فلک شد اسیر
—————————————————————————

فاتح اقلیم جود به جای خاتم نشست *** یا به سپهر وجود نیّر اعظم نشست

یا به محیط شهود مرکز عالم نشست *** روی حسود عنود سیاه شد همچو قیر
—————————————————————————

صاحب دیوان عشق عرش خلافت گرفت *** مسند ایوان عشق زیب و شرافت گرفت

گلشن خندان عشق حسن و لطافت گرفت *** نغمه دستان عشق رفت به اوج اثیر
—————————————————————————

جلوه به صد ناز کرد لیلی حسن قِدم *** پرده ز رخ باز کرد بدر منیر ظُلم

نغمه‌گری ساز کرد معدن کلّ حکم *** یا سخن آغاز کرد عن اللّطیف الخبیر
—————————————————————————

به هر که مولا منم علی است مولای او *** نسخه اسما منم علی است طغرای او

سرّ معمّا منم علی مجلای او *** محیط انشا منم علی مدار و مدیر

—————————————————————————

طور تجلّی منم سینه سینا علی است *** سرّ اناالله منم آیت کبرا علی است

ذرّه بیضا منم لؤلؤ لالا علی است *** شافع عقبی منم علی مشاور و مشیر
—————————————————————————

حلقه افلاک را سلسله جنبان علی است *** قاعده خاک را اساس و بنیان علی است

دفتر ادراک را طراز و عنوان علی است *** سیّد لولاک را علی وزیر و ظهیر
—————————————————————————

دائره کن فکان مرکز عزم علی است *** عرصه کون و مکان خطّه رزم علی است

در حرم لامکان خلوت بزم علی است *** روی زمین و زمان به نور او مستنیر
—————————————————————————

قبله اهل قبول غرّه نیکوی اوست *** کعبه اهل وصول خاک سر کوی اوست

قوس صعود و نزول حلقه ابروی اوست *** نقد نفوس و عقول به بارگاهش حقیر
—————————————————————————

طلعت زیبای او ظهور غیب مصون *** لعل گهرزای او مصدر کاف است و نون

سرّ سویدای او منزّه از چند و چون *** صورت و معنای او نگنجد اندر ضمیر
—————————————————————————

یوسف کنعان عشق بنده رخسار اوست *** خضر بیابانِ عشق تشنه گفتار اوست

موسی عمران عشق طالب دیدار اوست *** کیست سلیمان عشق بر در او؟ یک فقیر!
—————————————————————————

ای به فروغ جمال آینه ذوالجلال *** «مفتقر» خوش مقال مانده به وصف تو لال

گرچه براق خیال در تو ندارد مجال *** ولی ز آب زلال تشنه بود ناگزیر