مقاله و ما ادریک ما المقاله

حدود ۱۳ سال قبل، استادم آقای پروفسور کبیر یک مقاله ای را پشت درب اتاقشان زده بودند که به نظرم جزء بهترین مقالاتی بود که تاکنون خوانده ام! بازی اعداد را متوقف کنید؛ شمارش مقالات سرعت پیشرفت علمی را کم می کند. پیشنهاد می کنم این مقاله را حتما بخوانید.

در همان دوران، آقای دکتر داوری اردکانی هم مقاله ای در روزنامه ایران منتشر کرد با این عنوان: توهم توسعه علمی از طریق افزایش تعداد مقالات در فهرست ISI

در ادامه بخشهایی از این مقاله را بخوانید

قضیه وقتی دشوار می شود که ISI نه فقط ملاک مطلق در رتبه بندی علمی کشورها و تعیین مقام و مرتبه دانشمندان می شود بلکه مقام بلندی پیدا می کند و به صورت هیکل مقدسی درمی آید که چون و چرا در مطلق بودن آن جهل و کفر به شمار می رود. در این صورت چه بسا که ISI به کلی بی فایده و حتی مضر شود. ISI را باید همان که هست بازشناخت و پذیرفت و از آن فایده برد. ISI مرکزی است که مقاله ها را فهرست می کند و البته مقاله های همه مجله ها در فهرست آن نمی آید…
ما از ابتدا تلقی صحیحی از ISI نداشتیم و چون تازه وارد راه علم سنجی شده بودیم و ملاک و میزان نداشتیم (و اگر هم داشتیم و داشته باشیم به طور معمول به ملاک های خودی اعتماد نمی کنیم) ناگزیر ISI را ملاک مطلق علم و جهل فرض کردیم و به کسی که مقالاتش در فهرست ISI درج نشده است، نمره صفر دادیم و او را در علم بی صلاحیت دانستیم. این یک ظلم ساده نیست بلکه می تواند اقدامی در جهت سست کردن رشته ارتباط علم با جامعه علمی کشور و فراهم ساختن مجال برای ظاهرسازی و مقاله پردازی باشد…
من یک بار اصرار به نوشتن مقاله در مجله های خارجی را دعوت به صدور کالای علم به خارج و نوعی مهاجرت روحی دانشمندان خواندم. کسانی آزرده شدند. اگر سخن من خطا است آزردگی چه وجهی دارد؟ به جای آزرده شدن بیایند بطلان آن را نشان دهند و بگویند پژوهش کردن و نوشتن مقاله و بسته بندی کردن و صدور آن به خارج چه فوائد و محسناتی دارد. 

اما پس از این زمان، متاسفانه کمتر کسی به این موضوع پرداخت و امروزه اکثر دانشگاهیان و اساتید در تلاشند که مقاله بسازند و علم تولید کنند… دو سه روز قبل خبرنامه ISC شماره ۵۸ در سامانه اداری دانشگاه برایمان ارسال شد. در همان زمان ایمیلی هم از جناب آقای دکتر کبیر دریافت کردم که یکی از جداول این خبرنامه را به چالش کشیده و گفته بودند این معیارها تماما مبتنی بر مقاله است و جا دارد که اساتید دانشگاه واکنشی نشان دهند.

ابتدا خوب است جدول را ببینید. این جدول معیارهای رتبه بندی دانشگاههای جهان اسلام را نشان می دهد. همان طور که ملاحظه می کنید در این جدول ارتباط با صنعت هیچ جایی ندارد. حتی معیارهای آموزش و نواوری هم بر اساس مقاله تعریف شده اند. این حجم از پرستش مقاله فقط در ایران امکان پذیر است! بنده در پاسخ به ایمیل استادم متنی را نوشتم که بد نیست اینجا هم منتشر شود:

متاسفانه نگاه کمّی به مقوله تولید علم و دل خوش کردن به معیارهای رتبه بندی داخلی و جهانی که حقا و انصافا ابزاری برای استعمار پژوهشگران جهان سوم است، فاتحه ی پژوهشهای کاربردی را خوانده است. آن قدر ماجرا تلخ شده که اگر دانشجوی دکترا بخواهد یک مسئله ای از صنعت را حل کند، استاد راهنما و کمیته داوران پروپوزال، با آن مخالفت می کنند چرا که ممکن است مقاله ی زیادی از آن استخراج نشود.
فی الحال نقش مقاله برای اساتید، نقش اسباب بازی است برای کودکان. نظام سلطه این اسباب بازی را برای ما ساخته و معیارهایش را پرداخته است. برایمان کف می زند که احسنت! چقدر تولید علم تان رشد دارد! ما هم مثل کودکی که تعدد اسباب بازیهایش را به رخ سایر کودکان می کشد، پروفایل گوگل اسکولارمان را به رخ می کشیم که آی نفس کش! من h-index ام چنین است و جزء دانشمندان یک درصد برتر عالمم و سر بلند می کنیم و چه بسا به سایر همکاران هم نگاهی عاقل اندر سفیه بیندازیم که خاک بر سرت، تو h-index ات چقدر پایین است… حال آنکه خودمان می دانیم این علم، مفتش گران است.

علم واقعی را امثال دکتر فخری زاده و شهید تهرانی مقدم تولید می کردند و می کنند. آنها که خوب می دانند از مقاله، بخاری گرم نمی شود و به دنبال علمی بودند و هستند که به عمل درآید.

سرتان را درد نیاورم… این موضوع حل نخواهد شد مگر با یک کودتای تمام عیار در وزارتخانه و دانشگاهها. وزارتخانه ما عنوان اسمی اش علوم، تحقیقات و فناوری است، لیکن عنوان واقعی آن وزارت تولید مقاله است. باید وزیری انتخاب شود که مقاله برایش بت نباشد. باید روسای دانشگاهها افرادی انتخاب شوند که علمشان را با عمل درآمیخته باشند و باید آیین نامه ارتقا طوری عوض شود که مقاله در آن نقش خدا را نداشته باشد.
شاید راه انداختن یک کمپین برای اصلاح ساختار وزارتخانه، کمکی بکند.

امیدوارم به زودی دولتمردان به این نتیجه برسند که اهمیت دادن زیاد به مقاله، سبب کاهش کیفیت علم و گسست بیشتر دانشگاه از صنعت می شود. باید به جای اینکه دانشجویان و اساتید را به سمت تولید مقاله سوق دهیم، به سمت حل مشکلات واقعی جامعه و صنعت حرکت دهیم. این کار نیازمند حمایت همه جانبه وزارتخانه است و آیین نامه ارتقاء هم باید به طور مبنایی تغییر کند.

سایر عناوین مناسب برای این مطلب:

تولید علم یا تولید مقاله

اصلاح آیین نامه ارتقاء

مقاله، محور تمام امتیازها

آموزش فدای پژوهش

Share

تفاوت r و +r و w و +w در fopen زبان C

تابع fopen در زبان C برای باز کردن فایلهای متنی و باینری کاربرد دارد. این تابع دو پارامتر به شرح زیر می گیرد:

FILE *fopen(const char *filename, const char *mode)

پارامتر اول این تابع، مسیر فایل است و پارامتر دوم آن که محل بحث است نحوه ی باز کردن فایل است. این پارامتر می تواند گزینه های متعددی با ترکیب حروف اختصاری w,r,t,b و + داشته باشد. در این بین معمولا گزینه های +r و +w گیج کننده هستند که در ادامه تفاوت این دو را بیان می کنم:
+r یعنی فایل در مد خواندن باز می شود ولی امکان نوشتن هم دارید! نکته اش این است که اگر فایل از قبل وجود نداشته باشد، فایل ایجاد نخواهد شد.
+w یعنی فایل در مد نوشتن باز می شود ولی امکان خواندن هم دارید. تفاوتش با +r این است که اگر فایل وجود نداشت، فایل را ایجاد خواهد کرد.

گراف زیر تفاوت کامل این مدها را نمایش می دهد:

تفاوت r و r+ و w و w+ در fopen
Share

پس زمینه مذهبی

پس زمینه مذهبی - ابوحمزه ثمالی

بخشی از دعای ابوحمزه ثمالی

یَا رَبِّ إِنَّ لَنا فِیکَ أَمَلاً طَوِیلاً کَثِیراً، إِنَّ لَنا فِیکَ رَجاءً عَظِیماً ، عَصَیْناکَ وَنَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتُرَ عَلَیْنا، وَدَعَوْناکَ وَنَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتَجِیبَ لَنا
پروردگارا، ما را به حضرتت آرزوهاى بسیار و امید بزرگی است، تو را نافرمانی کردیم و امید پرده پوشی داریم و تو را خواندیم و امید اجابت داریم
مفاتیح الجنان
تصویر تولید شده توسط نرم افزار بیـنات

پس زمینه مذهبی - مرگ
Share

کاهش حجم ویدیو (برای برنامه شاد)

یکی از مشکلاتی که این روزها معلمها با آن درگیر هستند موضوع ارسال فایل های ویدیویی در برنامه شاد است. حجم فایل های ویدیویی که نوعا توسط دوربین های گوشی تهیه می شود خیلی زیاد بوده و معمولاً یک ویدیوی ۵ دقیقه ای حجمی حدود ۱۵۰ مگابایت یا بیشتر تولید می کند. حجم این ویدیوها که باید در شبکه شاد آپلود شوند، یک چالش بزرگ است که اکثر معلمها و البته دانش آموزان با آن درگیر هستند. در نظر بگیرید اگر معلمی روزانه تنها ۶۰ دقیقه ویدیو تهیه کند بیش از ۱.۵ گیگابایت باید آپلود کند! خود نرم افزار شاد (که خیلی شبیه روییکا است!) در واقع باید این قابلیت را داشته باشد و البته یک چیزهایی هم دارد ولی خیلی بد عمل می کند.

چون فرزند خودم هم درگیر این مشکل بود و بخش عمده ای از زمانش صرف دانلود این ویدیوها می شد تصمیم گرفتم یک ویدیوی کوتاه برای کاهش حجم ویدیو تهیه کنم و برای معلمش بفرستم. گفتم شاید به درد سایر معلمان کشورم هم بخورد. لذا ویدیو را در اینجا هم به اشتراک می گذارم.

نرم افزارهای متعددی برای کاهش حجم ویدیو وجود دارد. یکی از ساده ترین و کاربردی ترین نرم افزارها برای اندروید نرم افزار Video Transcoder است. در این نرم افزار با انجام تنظیمات ساده ای مثل تنظیم نرخ فریم، تنظیم کیفیت تصویر و صدا، می توانید حجم ویدیو را تا یک ششم یا بیشتر کاهش دهید.

برای نمایش ویدیوی کاهش حجم ویدیو در آپارات روی لینک زیر کلیک کنید:
کاهش حجم فیلم اندروید

Share

ریست شدن مداوم کامپیوتر محاسباتی (راه حل)

اواسط اسفند بود که یک کامپیوتر محاسباتی برای شرکت شهاب خریدم. مهمترین مشخصه این کامپیوتر، کارت گرافیک MSI GeForce RTX 2080 Gaming Trio بود که با داشتن ۲۹۴۴ هسته پردازشی برای کاربردهای یادگیری عمیق و آموزش شبکه های کانولوشنی خیلی مناسب بود. در کنار آن ۳۲ گیگابایت حافظه ی RAM با فرکانس ۳۲۰۰ مگاهرتز و پردازنده Core i7 9700K که تا فرکانس ۴۹۰۰مگاهرتز را پشتیبانی می کند، نیازمندیهای محاسباتی ما را تامین می کردند. دو هارد SSD و یک هارد HDD هم کار ذخیره سازی اطلاعات و داده ها را بر عهده داشتند.

کامپیوتر محاسباتی با گرافیک RTX 2080

مشکل ریست شدن مداوم هنگام استفاده از کارت گرافیک ۲۰۸۰

یکی دو روز اول که مشغول نصب ویندوز و برنامه های مورد نیاز بودم و سیستم به خوبی کار می کرد تا اینکه خواستم اولین شبکه عمیق را آموزش دهم. بعد از مدت کوتاهی سیستم بازنشانی (ریستارت یا ریست!) شد. گفتم ان شاءالله گربه بوده! دوباره آموزش را با پایتون روی GPUی گران قیمت سیستم با حدود ۳۰۰۰ هسته ی کودا (CUDA Core) شروع کردم و باز بعد از مدتی سیستم خاموش شد. این کار بارها تکرار شد. با شرکت فروشنده سیستم تماس گرفتم و گفتم چنین مشکلی دارم، و آنها که بیش از یک هفته سیستم را برای تست نگه داشته بودند و ۵۰۰ هزار تومان هزینه تست پایداری سیستم گرفته بودند گفتند درایورت را عوض کن و درایور قدیمی تر نصب کن. ما اینجا کلی تست گرفتیم مشکلی نداشته! الحمدلله مسئول پشتیبانی شرکت، خوش برخورد بود ولی فرایند دو هفته ای فروش و دردسرهای پس از فروش واقعا خسته کننده بود و بعید است دوباره از این شرکت خرید کنم. به هر حال مشکل اساسی تر از این حرفها بود و به نظر می رسید در تستهایی که گرفته اند GPU زیر بار ۱۰۰% نرفته چرا که با اجرای یک benchmark کوچک که گرافیک را برای لحظاتی زیر بار سنگین می برد، باز هم سیستم خاموش می شد.

بگذریم. بعد از مدتی تماس و پاسخ، متوجه شدم که به آنها امیدی نیست. لذا تستهای متعددی را شروع کردم که از نیمه اسفند ۹۸ تا ۳۰ فروردین ۹۹ (به طور گسسته) طول کشید. البته بخشی از این زمان را به دلیل شیوع کرونا، دسترسی مستقیم به کامپیوتر نداشتم و از راه دور با ریموت دسکتاپ تست می گرفتم. اما بالاخره ریشه مشکل پیدا شد و الان بیش از ۳۶ ساعت است که کامیپوتر زیر بیشترین بار محاسباتی (CPU و GPU نزدیک ۱۰۰%، حافظه گرافیک حدود ۹۰% و حافظه ی رم حدود ۷۰%) و در حالت OverClock گرافیک و CPU و RAM، خاموش نشده است. لذا حیفم آمد تجربیاتی که کسب شد را به اشتراک نگذارم:

۱. اولین کار این بود که ببینم منشاء مشکل از کجاست. و البته چون فقط زمانی خاموش می شد که از کارت گرافیک کار زیادی می کشیدم حدسم این بود که مشکل از کارت گرافیک است. این کار را با تحت فشار گذاشتن پردازنده و حافظه رم در حالیکه گرافیک بیکار بود تست کردم و تقریبا مطمئن شدم که مشکل از کارت گرافیک است.

۲. دومین کار این بود که درایور کارت گرافیک را عوض کنم. چندین نسخه را تست کردم (از نسخه ۳۹۱.۳۵ تا آخرین نسخه که ۴۴۵.۸۷ بود). برخی نسخه ها مثل ۴۱۸.۹۱ و ۴۲۵.۳۱ پایداری بیشتری داشتند طوری که مثلا نسخه ۴۱۸ یک بار نزدیک ۲۴ ساعت (در مد Silent که کمترین فشار روی پردازنده ها هست) کار کرد ولی متاسفانه بعد از آن دوباره ریست شدن ها شروع شد.

۳. سومین حدس من این بود که شاید مشکل از سیستم عامل باشد، لذا در کنار سیستم عامل فعلی که ویندوز سرور ۲۰۱۹ بود، یک ویندوز ۱۰ ۶۴ بیتی هم نصب کردم و تستها را روی آن شروع کردم. تقریبا هیچ تفاوتی حاصل نشد و همان اتفاقات تکرار شد.

۴. چهارمین حدسم این بود که مشکل از محافظ ولتاژ باشد. چرا که همه ی کابلهای کیس و مانیتور به یک محافظ ولتاژ وصل بودند که سیم اصلی آن نازک بود و حدسم این بود که نمی تواند جریان کافی را تامین کند لذا کامپیوتر بدون اینکه بتواند هیچ چیزی را لاگ کند خاموش می شود. لاگ ویندوز را با Event Viewer می شود دید و هر بار هم که کامپیوتر خاموش می شد سراغ رویدادهای ویندوز می رفتم و تنها پیام این بود که ویندوز به طور غیرمعمول خاموش شده است! که عمدتا این پیام ناشی از مشکلات تغذیه کامپیوتر است یا اینکه کسی دکمه ریست را زده باشد. اما این حدس هم اشتباه بود. با تعویض کابل تغذیه کیس باز هم مشکلات برقرار بود.

۵. حدس پنجم این بود که مشکل از نوسان ولتاژ برق باشد. چون جایی که بنده کار می کنم سابقه نوسانات شدید تا ۲۷۰ ولت و بیشتر را داشته و الان هم در شرایط عادی ولتاژ آن به جای ۲۲۰، حدود ۲۳۵ ولت است. لذا کلا کیس را به منزل منتقل کردم. این بار هم نزدیک به ۲۴ ساعت کامپیوتر در شرایط Silent کار کرد ولی صبح روز بعد، باز دیدم که سیستم ریست شده است.

۶. یک حدس دیگر به منبع تغذیه برمی گشت و اینکه ممکن است جریان کافی را نتواند تامین کند. برای اطمینان از میزان جریانی که کامپیوتر می کشد، یک آمپرمتر اثر هال از یکی از همکاران امانت گرفتم و دیدم در بدترین شرایطِ آورکلاک، جریانی کمتر از ۲ آمپر می کشد. با توجه به اینکه منبع تغذیه گرین ۸۵۰ وات روی سیستم نصب است، قاعدتا به راحتی تا ۴ آمپر را جواب می دهد. لذا مشکل از جریان دهی منبع تغذیه هم نبود.

۷. همچنان روی مشکلات جریان متمرکز بودم که به این نتیجه رسیدم کلا آورکلاک گرافیک را غیرفعال کنم (ضمن اینکه چند روزی بود که کلا آورکلاک پردازنده و رم را از طریق بایاس غیرفعال کرده بودم.) لذا با کمک نرم افزار MSI Afterburner فرکانس پردازنده گرافیکی و حافظه ی گرافیک را ۵۰۰ هرتز کمتر از مقدار استاندارد کردم (یعنی نه تنها آورکلاک را غیرفعال کردم بلکه کاهش دادم!). با این کار پایداری سیستم خیلی افزایش یافت و به راحتی تا حدود ۲۰ ساعت کار می کرد ولی باز هم بالاخره خاموش می شد در حالیکه برای کار ما گاهی باید هفته ها روشن بماند. ضمن اینکه نمی خواهیم از مزایای آورکلاک سیستم محروم شویم!

غیر از موارد فوق تستهای دیگری هم گرفتم مثلا چون حافظه های رم از دو شرکت متفاوت بودند دو ماژول متمایز را برداشتم که شاید به دلیل ناسازگاری با یکدیگر، سیستم را دچار مشکل می کنند ولی ربطی به این موضوع هم نداشت. و اما راه حل:

راه حل جلوگیری از ریست شدن مداوم ویندوز در اثر فشار روی کارت گرافیک

ضرورت اتصال دو کابل مستقل به کارت گرافیک RTX 2080

یک راه حلی در یکی از جستجوهای انگلیسی همان اوایل کار به آن رسیدم ولی خیلی جدی نگرفته بودم (و کاش جدی می گرفتم!) این بود که برای اینکه کارت گرافیک تحت فشار زیاد به مشکل نخورد باید دو کابل مستقل VGA از منبع تغذیه به سوکتهای کارت گرافیک وصل کنیم و از اتصال یک کابل دو شاخه، پرهیز کنیم! این راه حل، جواب مشکل من بود که خدا همان اوایل در نتایج جستجوها به من نشان داد ولی من به آن توجهی نکردم (چون دردسر داشت و باید کیس و پاور را باز می کردم و یک کابل مجزا تهیه می کردم و …) بالاخره وقتی دیدم هیچ راهی جواب نداد و از طرفی هم مطمئن شده بودم که مشکل به جریان کِشی برمی گردد، گفتم این راه را تست کنم. لذا یک کابل دیگر تهیه کردم و آن را به طور مستقیم به سوکت ۸ تایی دوم گرافیک وصل کردم (شکل بالا). وقتی یک کابل را دو شاخه می کنیم و به دو سوکت گرافیک وصل می کنیم، کابلها توان جریان دهی کافی ندارند ولی وقتی دو کابل مجزا از منبع تغذیه به دو سوکت گرافیک وصل می کنیم، جریان کافی تامین می شود.

با این کار، تمام مشکلات از بین رفت و الان گرافیک با آورکلاک زیاد هم مشکلی ندارد. آخرین درایور هم نصب است و همان ویندوز سرور به خوبی کار می کند. امیدوارم این راه حل برای مشکلات احتمالی شما هم به درد بخورد.

Share