توفیق شد پس از عاشورای حسینی سری به مشهد امام رضا علیه السلام زدم و به اتفاق فرزندم به زیارت آقا رفتم. باز توفیق نصیبم شد و سر مزار عارف بلند مرتبه حضرت شیخ جعفرآقای مجتهدی هم رفتم و ثواب زیارتم را به این عارف جلیل القدر اهدا کردم. اگر اشتباه نکنم ایشان در دارالشفای صحن آزادی دفن است.

در مسیر برگشت از حرم، دیدم ماه کامل است و بر روی گنبد زرد امام رئوف قرار گرفته است. فرصت را غنیمت شمردم و تصویر زیبایی ثبت کردم (برای دیدن تصویر بزرگتر روی آن کلیک کنید). برای تصویر بزرگترتر! ایمیل بزنید یا نظر بگذارید.

روستای کارشک، در ۱۲ کیلومتری شهر خضری در استان خراسان جنوبی، واقع است. این روستا آن طور که گفته می شود سابقه‌ای ۱۵۰۰ ساله دارد و به سبب حضور یکی از فرزندان اهل بیت که هم عصر امام رضا علیه السلام بوده و با سه واسطه به امام حسن علیه السلام می رسد، مورد توجه اهالی منطقه است. این امامزاده لازم التعظیم، از موقعیت اجتماعی و سیاسی فوق العاده ای در میان علویان برخوردار بوده و خلفای عباسی از ایشان بسیار بیمناک بوده اند. متاسفانه ایشان آنچنانکه باید شناخته نشده اند. حاج آقای مدنی امام جمعه محترم شهر خضری، در خطبه ها فرمودند اهالی این منطقه باید برای معرفی این بزرگوار تلاش بیشتری کنند.

بنده وظیفه دانستم بخشی از این بار را بر عهده گیرم. متاسفانه در وب مطالب چندانی پیرامون این بزرگوار نیافتم. جز مطلبی که در سایت پرسمان قرآنی توسط یکی از اهالی کارشک نوشته شده بود و با شنیده های بنده البته مطابقت داشت. مطالبی که در ادامه و پس از تصاویر می آید نسخه اصلاح شده ای (املایی و انشایی) از همین منبع است.

تصاویری از عاشورای سال ۱۳۹۲ در کارشک

زندگینامه امامزاده عبد الله (ع)

امامزاده عبدالله فرزند موسی الجون و ام السلمه دختر محمد ابن طلحه می باشد. و پدران آن حضرت عبارتند از موسی ابن عبدالله ابن حسن ابن حسن ابن علی ابن ابیطالب (ع) . بنابراین امام زاده عبدالله با سه واسطه فرزند امام حسن مجتبی (ع) می باشد. پدران ایشان هر کدام از مردان نیکنام و بلند آوازه زمان خویشند. موسی الجون خود از طبع شعر برخوردار بود و مدت قابل توجهی را در زندان گذراند.
پدر او عبدالله ابن محض نیز از مردان بلند آوازه بود او از ناحیه پدر و مادر هر دو نسب به امیر المومنین می برد. پدرش حسن مثنی و مادرش فاطمه دختر امام حسین (ع) بود . و از این جهت نسبی بسیار عالی و والا داشت او شبیه ترین فرد به رسول خدا بود که او را شیخ و بزرگ بنی هاشم می نامیدند. وی سرانجام به سال یکصد و چهل و پنج کشته شد .
حسن مثنی پدر عبدالله محض و فرزند امام حسن مجتبی (ع) و داماد امام حسین (ع) بود. وی در واقعه کربلا حضور داشت و در همان واقعه مجروح گردید. اما به گونه ای معجزه آسا نجات یافت. ادامه‌ی خواندن→

می دانیم که حضرت محمد صلی الله علیه و آله از نسل حضرت اسماعیل است.

تعداد ائمه در کتاب تورات

در کتاب الغیبه ( للنعمانی) / ترجمه فهری، ص: ١١٣ آمده است:

در سفر اول تورات از داستان اسماعیل پس از تمام شدن داستان ساره و آنچه خداوند به ابراهیم در باره ساره و فرزندش خطاب فرموده بود خدای عزّ و جلّ میفرماید: «من دعای تو را در باره اسماعیل مستجاب کردم و شنیدم که تو در باره او دعا کردی تا برکت یابد و من جداً و جداً به او فزونی خواهم بخشید و در آینده نزدیکی دوازده بزرگوار از او متولد خواهد شد که من آنان را امامان قرار خواهم داد مانند قبیله‌ای بزرگ»

متن انگلیسی این حدیث که هم اکنون از ویکی پدیای انگلیسی در دسترس است به شرح زیر است:

Abraham fell facedown; he laughed and said to himself, “Will a son be born to a man a hundred years old? Will Sarah bear a child at the age of ninety?” And Abraham said to God, “If only Ishmael might live under your blessing!”

Then God said, “Yes, but your wife Sarah will bear you a son, and you will call him Isaac. I will establish my covenant with him as an everlasting covenant for his descendants after him. And as for Ishmael, I have heard you: I will surely bless him; I will make him fruitful and will greatly increase his numbers. He will be the father of twelve rulers, and I will make him into a great nation. But my covenant I will establish with Isaac, whom Sarah will bear to you by this time next year.” Genesis 17:17-21

تعداد امامان شیعه در قرآن

در یکی از فرومهای انگلیسی یکی از برادران اهل سنت پرسیده بود که اگر چنین است چرا در قرآن تعداد امامان ذکر نشده است. در پاسخ ۲ نکته حائز اهمیت است. یکی اینکه از پیامبر روایت شده است که عدد خلفای پس از من به تعداد اسباط بنی اسرائیل است که این تعداد در آیه ۱۲ سوره مائده و آیه ۶۰ سوره بقره و آیه ۱۶۰ سوره اعراف آمده است.

یک جواب شیرین تری هم در قرآن هست که بزرگواری همین پاسخ را به ایشان داده بود. کلمه امام در دو صورت مفرد و جمع (ائمه) ۱۲ بار در قرآن آمده است:

وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَ‌اهِیمَ رَ‌بُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّ‌یَّتِی ۖ قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿١٢۴﴾

أَفَمَن کَانَ عَلَىٰ بَیِّنَهٍ مِّن رَّ‌بِّهِ وَیَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَ‌حْمَهً ۚ أُولَـٰئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَن یَکْفُرْ‌ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ‌ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَکُ فِی مِرْ‌یَهٍ مِّنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّ‌بِّکَ وَلَـٰکِنَّ أَکْثَرَ‌ النَّاسِ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿١٧﴾

فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ ﴿٧٩﴾

یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولَـٰئِکَ یَقْرَ‌ءُونَ کِتَابَهُمْ وَلَا یُظْلَمُونَ فَتِیلًا ﴿٧١﴾

وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَ‌بَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّ‌یَّاتِنَا قُرَّ‌هَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا ﴿٧۴﴾

إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَىٰ وَنَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَ‌هُمْ ۚ وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُّبِینٍ ﴿١٢﴾

وَمِن قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَ‌حْمَهً ۚ وَهَـٰذَا کِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَ‌بِیًّا لِّیُنذِرَ‌ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَ‌ىٰ لِلْمُحْسِنِینَ ﴿١٢﴾

وَإِن نَّکَثُوا أَیْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِی دِینِکُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّهَ الْکُفْرِ‌ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ ﴿١٢﴾

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِ‌نَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَ‌اتِ وَإِقَامَ الصَّلَاهِ وَإِیتَاءَ الزَّکَاهِ ۖ وَکَانُوا لَنَا عَابِدِینَ ﴿٧٣﴾

وَنُرِ‌یدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْ‌ضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِ‌ثِینَ ﴿۵﴾

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّهً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ‌ ۖ وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ لَا یُنصَرُ‌ونَ ﴿۴١﴾

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِ‌نَا لَمَّا صَبَرُ‌وا ۖ وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ ﴿٢۴﴾

بعید است که این موضوع تصادفی باشد. مخصوصا اگر اطلاعات زیر را بدانیم:

اعداد در قرآن

• واژه یوم ۳۰ بار به شکل مثنی و جمع آمده است که به تعداد روزهای ماه است.
• واژه «یوم» به صورت مفرد ۳۶۵ بار در قرآن آمده‎ است که به تعداد روزهای سال است.
• واژه «شَهر» (به معنای ماه) در قرآن ۱۲ بار تکرار شده که برابر تعداد ماه‌های سال است.
• واژه «امام» ۱۲ بار (۵ بار به شکل ائمه و ۷بار به شکل امام با کسره) در قرآن آمده که برابر تعداد امامان شیعه است و با حدیث جابر ارتباط دارد.
• تعداد واژه‌های «رجُل» (به معنای مرد) و «امراه» (به معنای زن) با هم برابرند و هرکدام ۲۴ بار آمده‌اند.
• تعداد واژه‌های «دنیا» و «آخرت» با هم برابرند و هرکدام ۱۱۵ بار آمده‌اند.
• کلمه ساعه ۴۸ بار تکرار شده و کلمه سجد هم ۶۸ بار و یک مسلمان در ۴۸ ساعت ۶۸ بار سجده می‌کند.
• بهشت ۸ در دارد و جهنم ۷ در و کلمه ابواب به معنی درها ۱۵ بار تکرار شده است. بهشتیان با لباسی سبز توصیف شده‌اند و جهنمیان با رویی سیاه و کلمات سبز و سیاه به ترتیب ۸ بار و ۷ بار تکرار شده‌اند.
• کلمات حر و برد در معنای گرما و سرما هر دو ۲ بار آمده‌اند.
• تعداد تکرار واژه‌های شمس (خورشید) ۳۳ بار و نور ۳۳ بار است.
• کلمه صلوات ۵ بار آمده است و نام پیامبر اسلام ۵ بار (۴ بار محمد ۱ بار احمد) آمده است و تعداد دفعاتی که یک مسلمان در روز نماز می‌خواند ۵ بار است.